Pagina's

zondag 23 januari 2011

Mijn eerste baksels!

Enkele kunstwerkjes uit Koekjes, cupcakes en taarten voor kinderfeestjes van De Koekjesfee! Gemaakt voor m'n 23ste verjaardag!




woensdag 19 januari 2011

Transplantoux!

Een paar maanden geleden liet een vriend me kennis maken met het project 'Transplantoux'. Omdat het project wel wat meer aandacht verdient, leek een stukje op m'n blog me de ideale manier om wat meer mensen te bereiken. 

Transplantoux wordt georganiseerd door het transplantatiecentrum van het UZ Leuven en werd geïnspireerd door het Sporta evenement: Ventourist/Ventousiast. "Transplantatie" en Mont Ventoux" werden in elkaar geschoven, en een nieuw project was geboren!

Net zoals in 2008 en in 2010 bereiden getransplanteerden zich momenteel voor om op 4 juni van dit jaar, de legendarische Mont Ventoux te gaan beklimmen. Dit doen ze om aan te tonen hoe belangrijk sport is, en ook om de buitenwereld te bewijzen dat ze het leven, hun tweede kans, aankunnen.

Ik vond het een heel mooi en moedig initiatief, en daarom hoop ik dat jullie ook eens een kijkje gaan nemen op de website van Transplantoux. Je kan je hier trouwens ook registreren als orgaandonor en zo zelf misschien ooit iemands leven redden.

En omdat 4 juni 2011 nog binnen onze stageperiode valt, is het voor de stagiairs onder ons misschien ook iets om indruk mee te maken op de redactievergaderingen;)

dinsdag 21 december 2010

Het mooiste Kerstlied van de jaren '90...

Is ongetwijfeld dat van Mariah Carey! All I want for Christmas is You!
Het doet me altijd denken aan een van de leukste namiddagen die ik ooit heb beleefd. Samen met een vriendin zocht ik het perfecte cadeautje voor de rest van onze vriendengroep. En daarbij hadden we afgesproken dat we dat jaar onze cadeautjes zelf zouden maken, dus  hadden we dagen lang winkels afgezocht naar iets wat zelfgemaakt leek, maar niets gevonden... Tot ik aankwam op het kot van die vriendin.

Mariah Carey op de achtergrond en een bandrecordertje op haar bureau zorgden voor het beste (maar vooral grappigste) kerstcadeau allertijde: 5 bandjes met een zelfgezongen versie van deze hit! Kwaliteit was het niet, maar wel heel erg hilarisch!

Om mijn lijstje 'beste Kersthits' af te maken:
2. Last Christmas van Wham! Omdat George zo sexy was met z'n weelderige haardos, haha!
3. Driving home for Christmas van Chris Rea, omdat het nummer van een goed jaar is;) En omdat Chris z'n froe lijkt op die van George!
4. Christmas is going to the dogs van Eels, omdat het een leuk nummer is! Filmpje is niet van Eels, dat vond ik niet:)

vrijdag 17 december 2010

Iets met rauwe banaantjes!

Gisteravond stond Selah Sue in het Depot in Leuven, en ik was een van de gelukkigen die erbij waren! Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik geen fan was voor gisteren... Verder dan 'Raggamuffin' kwam ik niet, maar donderdag viel ik van de ene verrassing in de andere!

Selah Sue kwam niet alleen. Mighty Mike zou de boel op gang brengen, maar die liet het afweten en dus moesten Selah Sue en AKS alleen een feestje bouwen, wat hen goed gelukt is! Haar solo optreden was nogal rustig, met veel akoestische gitaar, funky nummers en een bom van een soulstem. Wat me vooral verbaasde, was het geluid dat uit zo'n klein meisje kwam. Ze is een enorm veelzijdige zangeres die me vaak deed denken aan de grote Erykah Badu.

Na haar solo optreden, brachten The Mixfits een erg onopvallende en korte set. Dat onopvallend kan je letterlijk nemen, want ze werden in het donker achter een kleine tafel in de hoek op het podium geplaatst, terwijl AKS hun spullen aan het opzetten waren. De kabels vlogen zelfs over hun hoofd! Best wel zielig voor "het  het dodelijkste DJ-duo dat ons land rijk is" (Het Depot).

Daarna werd ik nog een tweede keer verbaasd door het dubstep geweld van AKS ft. Selah Sue, een mix van breakbeat, funk, drum n bass, dub(step) en electronics.  Het was vooral grappig om te zien hoe zo'n klein meisje met zo'n pluizig haar zo kon MC'en en springen tegelijk!  Ik was ook nog nooit naar een dubstep feestje/avond/... geweest, maar het was zo aanstekelijk dat we zelfs zijn gaan dansen! Ookal wist ik niet goed hoe je op dubstep danst... Ik moet erg slecht geweest zijn, want de jongen die normaal niet danst in het bijzijn van meiden, deed dat plots wel. I wonder...Was it me?:)

Nu ja, het was het zeker voor herhaling vatbaar..Ik heb weer wat bijgeleerd over Selah Sue en over "de traagste dansmuziek allertijde"! En ik beloof hierbij plechtig dat ik volgende keer het ' gooi een glas op de grond'-pasje perfect onder de knie (of in de arm en hoofd) heb!

Om in de sfeer te komen: Rauwe banaantjes!

zaterdag 4 december 2010

We Are, VR!

Bij het overlopen van mijn vorige blogposts merkte ik dat ik mijn oorspronkelijke concept nogal uit het oog verloren ben. Tijd dus om er iets aan te doen. Als er iets niet mag ontbreken in een verhaal over de jaren '90, dan zijn het de VR Troopers wel. Wie zegt u? Jaja, de VR Troopers, voor sommigen onder ons beter bekend als 'de Power Rangers van den Aldi', maar mijn all time favorite superhelden, gemaakt in het virtual reality tijdperk van de jaren '90.

Dat de VR Troopers veel cooler waren dan de Power Rangers blijkt gewoon al uit het feit dat de Rangers met 5 nog moeite hadden om Rita Repulsa (schitterende naam) te verslaan. De VR Troopers daarentegen deden het met 3 tegen een heel leger cyborgs en mutanten van Karl Ziktor, Grimlord voor de vrienden in de virtual reality.

De drie VR Troopers zijn ook erg succesvol gebleven na hun trooper avontuur, terwijl het voor de Rangers nogal triest is afgelopen, zo blijkt. Bij de Troopers blijft het emmy's en muziekprijzen regenen, wat niet gezegd kan worden van de Rangers. In het kader van het onderzoek "What are the Rangers doing now", een overzicht!

Eentje werd veroordeeld tot de doodstraf. Hij had een koppel vastgebonden aan het anker van een boot en liet hen zo tot op de bodem van de zee zakken. Hij wilde liever niet betalen voor de boot. De rode ranger zou na een virtual reality periode, zijn toevlucht hebben gezocht in gay porn. En tot overmaat van ramp stierf de gele Ranger na haar superheldenwerk, in een auto-ongeval...

Ik had graag gewild dat mijn verhaal hier stopte... Maar ik was het de journalist in mij verplicht om op zoek te gaan naar details. De moordende ranger, bleek opeens nooit een echte ranger geweest te zijn. Skylar Deleon was slechts een figurant in 1 aflevering. Of het 'gay for pay' verhaal waarheid of fictie is, laat ik aan jullie over (Google het maar eens. Ik durf de website met het 'bewijsmateriaal' er niet op te zetten wegens expliciete inhoud:)). Hoewel ik de gelijkenis tussen beide niet zie, past het verhaal wel erg goed in het mijne. WE ARE VR!

Om een beetje nostalgie op te wekken:
It's Morphin' Time! (omdat ik ze nu ook kan appreciëren:))
We Are VR!      

zondag 21 november 2010

Free news, Bad news?

Moet online nieuws enkel tegen betaling beschikbaar worden? Rond deze vraag draaide het vierde Mediacafé dat afgelopen donderdag in Gent plaatsvond. Voor deze gelegenheid waren bekende buitenlandse journalisten zoals Prof. George Brock van The Times en Paul Lewis van The Guardian naar België afgezakt, om samen met Dieter Haerens van De Tijd online te debatteren over volgende vragen:  

Kunnen we de oude businessmodellen, waarbij we betalen voor papieren kranten, rechtstreeks overbrengen naar de online media? Kwaliteit kost geld, dus zouden we ervoor moeten betalen, ook online, maar is kwaliteit in onze media geen basisrecht? Zou het geen evidentie moeten zijn? En, heeft een journalist er eigenlijk wel baat bij dat zijn inhoud verdwijnt achter slot en grendel? Kan hij/zij zich dan nog voldoende profileren online?  

The Times heeft haar online nieuwssite sinds kort uitgerust met een paywall en ook De Tijd online is sinds juni 2010 betalend. Voor deze laatste krant is het een 'groot' succes geworden, want zij had na iets meer dan een maand al 3000 abonnees.

Ik kon me echter het meest vinden in het standpunt van Paul Lewis. Net zoals hem vind ik het absoluut geen goed idee. Als journalist niet, maar ook niet als lezer. Als je als journalist achter een paywall verdwijnt, hoe kan je dan nog in contact komen met je publiek? Niet iedereen die je zou willen bereiken met je verhaal, gaat willen betalen voor een artikel op internet en als niemand wil betalen, waar sta je dan als topjournalist? Natuurlijk gaan er mensen zijn die wel voor online nieuws willen gaan betalen, kijk maar naar het succes van De Tijd. Maar dit is een nichepubliek. Een grote groep mensen ga je als journalist zo nooit kunnen bereiken.

Als toekomstig journaliste is het misschien wat gevaarlijk om het volgende te zeggen, maar ik zou ook niet willen betalen voor online kranten. Gratis en véél nieuws, is toch net hetgene dat het internet zo interessant maakt? En volgens mij ben ik niet alleen die er zo over denkt, kijk maar naar die miljoenen mensen die films, series, muziek en wat nog downloaden... We houden allemaal van een goede film, maar nog meer als we hem gratis kunnen verkrijgen, nee?

Ik sla even een zijstraat in...

Is met "hey milfke" worden nageroepen een eerste teken van ouderdom?