Ergernis

Het NMBS-personeel had er vandaag blijkbaar geen last van, maar ik des te meer! Wat heb ik me geërgerd en, voor de eerste keer, hoera voor m'n blog die nu de perfecte uitlaatklep blijkt te zijn. 

Om 12.31u kwam ik aan op het pleintje voor het station en ik twijfelde. Om 12.38u zou m'n trein vertrekken richting het verre Limburg... Moest ik spurten om de trein te halen of had ik nog even tijd om aan een automaat een enkel kaartje te betalen? Vertrouwend op "techniek" stapte ik het station binnen. Daar was het plots 7 minuten later en hoorde ik door de micro aankondigen dat mijn trein NU ging vertrekken. "Lomperik", dacht ik bij mezelf. Typisch iets voor mij om m'n horloge niet juist te hebben staan. Tot ik op de kleine klok in het station keek...Volgens deze klok had ik nog 3 minuten. En nog een andere klok gaf me nog 5 minuten. Zoveel klokken en geen enkele die juist liep. Kortom, ergernis 1: de NMBS wist vandaag niet hoe laat het was. (Hoewel, het loket dat om 12.28u (écht waar) moest sluiten, was inderdaad netjes gesloten. Hier wist iedereen hoe laat het was)

Ergernis 2: ik slaag er precies altijd in om in de verkeerde rij te gaan staan. Omdat ik nu toch 40 minuten moest wachten op een volgende trein, dacht ik van de gelegenheid gebruik te maken om m'n campuskaart te verlengen. "Goed plan!" dacht ik, "dan is papa ook weer tevreden." 7 mensen stonden voor me, dus zo lang kon het niet duren. Maar, eerdere rij-keuzes in het achterhoofd houdend, had ik beter moeten weten. De rij naast me ging dubbel zo snel. Dubbel zo snel! In die rij gaan staan, was echter ook geen oplossing, want alle andere wachtenden hadden deze snelheid ook opgemerkt. Dus bleef ik staan en ergerde ik me maar wat. 7 mensen...dat kon niet lang duren.

Ondertussen ging de printer kapot, moest er even gelachen worden met de collega's, werd er nog wat langer gestaard naar de printer en bewoog de man achter het loket steeds trager. 30 minuten waren intussen voorbij en ik werd wild.  3 mensen achter mij hadden hun trein gemist en de man die achter het loket zou moeten zitten, zat er niet meer. En dat aan het loket voor 'onmiddellijk vertrek + treinkaarten'. Ook dat nog... Wie vond het een logisch idee om voor deze twee categorieën EEN loket te maken?

Nog 8 minuten en 6 mensen voor mij, besefte ik dat ik ook deze trein zou missen. Naar de automaten dus!  Mijn strijd was jammer genoeg nog niet gestreden, want, ergernis 3, de automaat kon m'n bankkaart uiteindelijk niet lezen. Misschien mijn eigen schuld, maar ik steek het op mijn bank die blijkbaar alleen in Portugal en Maaseik gekend is. (ik zeg niet welke bank het is, want dan wordt er nog meer met mijn Limburg-zijn gelachen:))

Gelukkig kon ik nog net het laatste ritje van de rail-pass van de mama van een vriend gebruiken, die het zelf eigenlijk nog nodig had. De trein heb ik nog net gehaald en toen ik het eindstation bereikte bedacht ik me:

Zoveel moeite gedaan voor een kaartje, en dan komt niemand het controleren!!